-
1 сбрасывать
глаг.• ciskać• dorzucać• miotać• nitkować• oddać• przewrócić• rzucać• rzucić• układać• wrzucać• wyrzucać• wyzerowywać• zarzucać• zrzucać• zrzucić* * *strącać, zrzucać -
2 shed
[ʃɛd] 1. n 2. vt; pt, pp shedskin zrzucać (zrzucić perf); tears wylewać (wylać perf); blood przelewać (przelać perf); load gubić (zgubić perf); workers pozbywać się (pozbyć się perf) +gento shed light on — rzucać (rzucić perf) światło na +acc
* * *I [ʃed] noun(a usually small building for working in, or for storage: a wooden shed; a garden shed.) szopaII [ʃed] present participle - shedding; verb1) (to send out (light etc): The torch shed a bright light on the path ahead.) rzucać2) (to cast off (clothing, skin, leaves etc): Many trees shed their leaves in autumn.) tracić, zrzucać3) (to produce (tears, blood): I don't think many tears were shed when she left.) ronić, przelewać• -
3 throw
[θrəu] 1. nrzut m2. vt; pt threw, pp thrownobject rzucać (rzucić perf); rider zrzucać (zrzucić perf); pottery toczyć; ( fig) zbić ( perf) z troputo throw a party — urządzać (urządzić perf) przyjęcie
to throw open — doors otwierać (otworzyć perf) na oścież; debate zapraszać (zaprosić perf) wszystkich do udziału w +instr
Phrasal Verbs:- throw up* * *[Ɵrəu] 1. past tense - threw; verb1) (to send through the air with force; to hurl or fling: He threw the ball to her / threw her the ball.) rzucać2) ((of a horse) to make its rider fall off: My horse threw me.) zrzucać3) (to puzzle or confuse: He was completely thrown by her question.) zaskakiwać4) ((in wrestling, judo etc) to wrestle (one's opponent) to the ground.) rzucać2. noun(an act of throwing: That was a good throw!) rzut- throw doubt on
- throw in
- throw light on
- throw oneself into
- throw off
- throw open
- throw out
- throw a party
- throw up
- throw one's voice
- throwaway -
4 throw off
vt* * *1) (to get rid of: She finally managed to throw off her cold; They were following us but we threw them off.) pozbywać się2) (to take off very quickly: He threw off his coat and sat down.) zrzucać -
5 скидывать
глаг.• dorzucać• miotać• nitkować• przewrócić• rzucać• rzucić• wrzucać• wyrzucać• zrzucać• zrzucić* * * -
6 cast
[kɑːst] 1. pt, pp cast, vtshadow, glance, spell, aspersions rzucać (rzucić perf); net, fishing-line zarzucać (zarzucić perf); skin zrzucać (zrzucić perf); metal odlewać (odlać perf); vote oddawać (oddać perf); ( THEAT)to cast sb as Hamlet — obsadzać (obsadzić perf) kogoś w roli Hamleta
Phrasal Verbs:- cast off- cast on2. vizarzucać (zarzucić perf) wędkę3. n ( THEAT)obsada f; ( mould) odlew m; (also: plaster cast) gips mto cast doubt on sth — podawać (podać perf) coś w wątpliwość
* * *past tense, past participle; see cast -
7 dump
[dʌmp] 1. n(also: rubbish dump) wysypisko nt (śmieci); ( inf) ( place) nora f (inf); ( of ammunition) skład m2. vt( throw down) rzucać (rzucić perf); ( get rid of) wyrzucać (wyrzucić perf); ( COMPUT) data zrzucać (zrzucić perf) (inf)to be down in the dumps ( fig, inf) — być w dołku (inf)
"no dumping" — "zakaz wysypywania śmieci"
* * *1. verb1) (to set (down) heavily: She dumped the heavy shopping-bag on the table.) rzucać, zwalać2) (to unload and leave (eg rubbish): People dump things over our wall.) rzucać, zwalać2. noun(a place for leaving or storing unwanted things: a rubbish dump.) śmietnisko -
8 скинуть
глаг.• zrzucać• zrzucić -
9 chip in
( inf, = chip) vi* * *1) (to interrupt: He chipped in with a remark.) wtrącać się2) (to give (money): He chipped in with a dollar for the gift.) dokładać się -
10 club
[klʌb] 1. n- clubs2. vt 3. vito club together (for sth) — składać się (złożyć się perf) or zrzucać się (zrzucić się perf) (inf) (na coś)
* * *1. noun1) (a heavy stick etc used as a weapon.) maczuga2) (a bat or stick used in certain games (especially golf): Which club will you use?) kij3) (a number of people meeting for study, pleasure, games etc: the local tennis club.) klub4) (the place where these people meet: He goes to the club every Friday.) klub5) (one of the playing-cards of the suit clubs.) trefl2. verb(to beat or strike with a club: They clubbed him to death.) (za)pałować, (za)tłuc pałką- clubs -
11 précipiter
1. przyspieszać2. strącać3. strącić4. wtrącać5. zrzucać6. zrzucenie7. zrzucić
См. также в других словарях:
zrzucać – zrzucić wagę [ — zrzucać – zrzucić wagę [{{/stl 13}}{{stl 8}}{ileś} {{/stl 8}}kilogramów] {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} odchudzać się, chudnąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Aktor musiał drastycznie zrzucić wagę, przygotowując się do roli. Zrzucać dzięki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzucać – zrzucić habit — {{/stl 13}}{{stl 7}} występować z zakonu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stracił powołanie i zrzucił habit. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zrzucaćam, zrzucaća, zrzucaćają, zrzucaćany {{/stl 8}}– zrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zrzucaćcę, zrzucaćci, zrzuć, zrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzucać się – zrzucić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} robić wspólnie składkę pieniężną; składać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrzucać się na prezent dla kolegi. Zrzucić się po dysze. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzucić — dk VIa, zrzucićcę, zrzucićcisz, zrzuć, zrzucićcił, zrzucićcony zrzucać ndk I, zrzucićam, zrzucićasz, zrzucićają, zrzucićaj, zrzucićał, zrzucićany 1. «spychając usunąć, strącić coś skądś; gwałtownym ruchem zepchnąć, spuścić coś z góry na dół;… … Słownik języka polskiego
zrzucać — 1. Zrzucić ciężar, kamień z serca «przestać się czymś martwić, pozbyć się kłopotu»: Mówiono, że z kimś wyjechała, że wyszła za mąż. Gdy ją odnalazł, dalej była bardzo piękna. I szalona. Jak szalona, miało się okazać później. Potrząsnął głową.… … Słownik frazeologiczny
habit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. habiticie {{/stl 8}}{{stl 7}} strój zakonny o kolorze i kroju obowiązującym w danym zakonie; suknia zakonna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Habit zakonny, franciszkański. <łac.>{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kilogram — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. kilogrammie {{/stl 8}}{{stl 7}} podstawowa jednostka masy równa 1000 gramów (skrót: kg) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kupić, zjeść kilogram winogron. Przytyć parę kilogramów.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
waga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wadze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyrząd do pomiaru masy lub ciężaru, działający na zasadzie dźwigni, odkształcenia sprężystego ciała stałego lub ciśnienia wytwarzanego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… … Słownik języka polskiego